IJMUIDEN - Fotograaf Sijmen Hendriks heeft de vogels van de Noordzee geportretteerd. Zilvermeeuwen, grote sterns en strandlopertjes: de natuurliefhebber vond ze overal. Binnenkort worden de plaatjes vereeuwigd in het boek 'Turn the Tide': een verwijzing naar de teloorgang van de Noordzee als natuurgebied door menselijke activiteiten.

De hele Noordzeekust ging Hendriks af: van IJmuiden, de Duitse Wadden, Denemarken, de oostkust van Engeland, Normandië en weer naar IJmuiden, want dat is één van zijn favoriete plekken.

Altijd checken
Net achter de zuidpier weggekropen is het te doen; zodra je opstaat blaast de wind ongenadig om je oren. Er wappert een rode vlag: de pier is afgesloten voor publiek. De fotograaf heeft zijn statief opgezet en tuurt door de lens naar wat vogels op de waterlijn. "Je moet altijd even checken wat er staat, want tussen de gewone zilvermeeuwen en mantelmeeuwen kan er ineens iets aparts staan, een stormmeeuw of drieteen meeuw of zo."

Hendriks fotografeert voor zijn werk alles waar hij naar toe wordt gestuurd. "Portretten, interieurs en landschappen. Maar natuurfotografie is toch wel echt het allermooiste", vertelt hij.

Mens en natuur
Aan het fotoboek valt op dat hij natuur niet ziet als iets heiligs, waar absoluut niets menselijks te zien mag zijn. "Het is, zeker aan de Hollandse kust, bijna niet te doen om strand en zee te fotograferen zonder schepen, windmolens of anere bebouwing in de lens te krijgen." Dus zijn die ook te zien als achtergrond voor scharrelende vogels die doen wat vogels doen: vliegen, eten of rusten. "Ik hoop wel dat we voortaan wat beter voor de natuur gaan zorgen, want we bouwen het wel erg vol allemaal."

Op enkele foto's is te zien hoe jagende meeuwen er met een stuk plastic of touw vandoor gaan. Terwijl Sijmen door zijn dikke telelens tuurt, landt er een meeuw vlakbij. Het dier is nog wat grijsbruin gekleurd. "Dat is nog een jong, ik denk een zilvermeeuw. Pas na een paar jaar krijgt hij het volwassenkleed: zilvergrijze veren, een gele snavel met oranje vlek en de harde gele ogen."

De meeuw wandelt op Sijmen af om op slechts een halve meter van zijn schoenen te gaan zitten wachten. "Hij hoopt natuurlijk dat we hem wat geven, maar dat kan je beter niet doen. Brood is slecht voer voor meeuwen."